İŞSİZ BİR LİSE MEZUNUN ANNESİNE YAZDIĞI

Anne
Kuru ekmek yiyorum son günlerde.
Katık yok.
Meyva yok.
İçine battı gözlerim.
Belki bir işe girerim
Doyarım herkes gibi ben de.

Anne
Teke gibi kokuyorum son günlerde.
Sular akmıyor.
Harçlığım yok.Kefeke tuttu dişlerim.
Belki bir işe girerim.
Yıkanırım herkes gibi ben de.

Anne
Hiç Uyuyamıyorum son günlerde.
Ay büyümüyor.
Sevgilim yok.
Azmıyor düşlerim.
Belki bir işe girerim.
Uyurum herkes gibi ben de.


ÇOK ARIYORUM SENİ

Ağlamam Turgut, ağlamıyorum.
Alnım kırışır.
alnım neyse ne de
gönlüm buruşur.

Seni indirdim mi yataktan?
Çıkarsam aklım karışır.
İyidir Turgut-lâf aramızda
bize ağlamak yaraşır.

Bir ügn olur her şey değişir.
Bakarım buralarda değilsin.
Hep böyle süreceğini sanırım
sürer gerçi, ama sonu değişir.

Denkleştiririm senden kalanları.
Buruşuk bir gül bize bakar kamaşır.
Sonra bir sana bir bana bakar.
Neden biliyor musun?
Medresenin yanındaki kışlanın
önü deniz
bahçesinde çamaşır.